25 kwietnia 2024 roku Sądu Najwyższy wydał uchwałę w sprawie III CZP 25/22. Wyrok ma przełomowe znaczenie dla frankowiczów i ostatecznie rozwiewa wątpliwości w podobnych sprawach.
Oto najważniejsze tezy stanowiska Sądu Najwyższego:
Sąd Najwyższy podtrzymał stanowisko, że roszczenia banku i konsumenta są niezależne, nie ulegają automatycznie wzajemnej kompensacji. Konsument może żądać zwrotu całości spłaconych rat kredytu niezależnie od tego „czy i w jakim zakresie jest dłużnikiem banku. To potwierdzenie korzystnego dla frankowiczów stanowiska Sądu Najwyższego, zgodnie z którym teoria dwóch kondykcji jest teorią prawidłową.
Specjaliści od spraw frankowych twierdzą, że uchwała frankowa Sądu Najwyższego będzie stanowiła potwierdzenie dotychczasowej praktyki sądów, które już wielokrotnie ustalały nieważność umów kredytów powiązanych z walutą franka szwajcarskiego.
Celem sędziów nie jest tworzenie prawa, a jedynie wskazywanie jego właściwej interpretacji. W konsekwencji, jeśli zachodzą podstawy do ustalenia nieważności danej umowy kredytu to umowa ta będzie nieważna z mocy samego prawa, a nie z uwagi na takie, czy też inne stanowisko Sądu Najwyższego.
Prawnicy podkreślają, że aktualnie brak jest jakichkolwiek przesłanek do tego, aby wstrzymywać się z dochodzeniem swoich roszczeń przed sądem. Sąd Najwyższy chce ujednolicić orzecznictwo, które już teraz ukierunkowane jest mocno w stronę konsumentów.
Adwokat Rafał Przybyszewski posiada bogate doświadczenie w prowadzeniu spraw sądowych. Na co dzień doradza klientom w skomplikowanych zagadnieniach cywilnych, spadkowych, rodzinnych i karnych. Pomaga też przedsiębiorcom rozwiązywać ich bieżące problemy.
+48 668 003 285